गुज

Monday, November 17, 2008

२२.८.३

१
धुके ओसरावे
हा अट्टाहास का ?

वृथा ही आस
अथांग द-यांची !

२

आतुर सूर्य
नक्षत्रं धुंडत
आकाशमाळ हिंडतो

कृष्णविवराला भीत कसा नाही ?

No comments:

Post a Comment

‘... प्रत्‍येक शब्‍दाला श्रोता असायलाच हवा का? काही शब्‍द रानात उमललेल्‍या फुलाच्‍या गंधासारखेही असावेत. काही भावना अशाही असाव्‍यात की ज्‍यांचा उगम केवळ स्‍वतःच्‍या हृदयातून व्‍हावा आणि तेथेच त्‍या विरून जाव्‍यात. हृदयाच्‍या गाभाऱ्यातून निर्माण झालेली प्रत्‍येक इच्‍छा पूर्ण थोडीच होते? ती न व्‍हावी यातच सौंदर्य आहे. न संपणारी एक वेगळी जवळीक आहे.’

(रारंग ढांग, पान क्र. ५०,)