Wednesday, July 7, 2010

९.३.१०

उन्‍मत्‍त हत्‍तींची

अवशिष्‍ट नगरीतील मुशाफिरी

अवचित

तरीही

सस्‍वागत;

हादरे, कंप, भयभीतता

उध्‍वस्‍तता...

- हवेच होते हे !

६.३.१०

जगण्‍यात सत्‍व नव्‍हते

मरणास मोल नाही

तरीही का खुणावे

आकाशाची निळाई


विद्ध सारी इंद्रिये

अन् सुन्‍न जाणिवाही

मात्र दूर समुद्राची

गाज निनादत राही

७.७.१०

काय भयानक आहे जुन्‍या डायऱ्या वाचणे !

भूतकाळाचा अख्‍खा पहाड कोसळला अंगावर;

कसा तरी निघालो बाहेर बचावून

धापा अजून चालूच आहेत.

No comments: